Pokojowa rywalizacja
Doping w NRD
Promowane leki i hormony
wyniki wschodnioniemieckich sportowców: wewnątrz
W trakcie zorganizowanego przez państwo dopingu pod nazwą "Staatsplanthema 14.25" w NRD, Oral-Turinabol był podawany sportowcom wyczynowym jako steryd anaboliczny. Stosowano go głównie w celu szybkiego budowania mięśni, dlatego podawano go w szczególności w dyscyplinach pływania, rzutu dyskiem i pchnięcia kulą, ale także w dyscyplinach sprinterskich.
Rozróżnia się dwie formy podawania z różnymi dawkami: Lżejsze tabletki były różowe i zawierały 1 mg substancji czynnej każda. Silniejsze, niebieskie tabletki zawierały 5 mg. Były one również znane jako "blue lightning" lub "blue beans". Środek dopingujący Oral Turinabol był zwykle podawany sportowcom bez ich wiedzy o rzeczywistym działaniu.
Aktywnym składnikiem tabletek jest dehydrochlorometylotestosteron, sztuczny męski hormon. Został on opracowany do celów leczniczych po operacjach.
| : |
© MUZEUM ZIMNEJ WOJNY
Okładka broszury informacyjnej na temat środka dopingującego "Oral-Turinabol
© Germed/Jenapharm
Opis stosowania Oral-Turinabol w ulotce informacyjnej.
Producent leków Jenapharm opublikował antologię zawierającą broszury informacyjne jako dodatkowe informacje na temat preparatów wprowadzonych do obrotu.
Oprócz struktury chemicznej, odniesiono się do zastosowania, efektów i skutków ubocznych.
© Jenapharm
Logo koncernu farmaceutycznego GERMED
Założona w 1979 roku firma GERMED zrzeszała większość producentów farmaceutycznych z NRD aż do jej rozwiązania w 1989 roku.
© wiki.commons
Stosowanie środków dopingujących w NRD
NRD postrzegała promocję sportu jako zadanie państwa.
Wszystkie środki były uzasadnione. Usługa medycyny sportowej (SMD) odegrała decydującą rolę.
Sport był promowany w NRD od samego początku. Różne kluby sportowe umożliwiały promowanie talentów młodych sportowców, którzy otrzymywali zabezpieczenie finansowe nawet po ukończeniu szkoły, jeśli wykazywali rozpoznawalny potencjał sportowy. Na przykład obiecujący sportowcy otrzymywali od firm umowy o pracę i szkolenia z pełnym wynagrodzeniem, mimo że prawie nie musieli być obecni w miejscu pracy, jeśli w ogóle.
To w pełni sfinansowało ich dalszą edukację sportową, a dodatkowo otrzymali od państwa dobra materialne, takie jak samochody i hojne mieszkania.
Ze względu na te przywileje większość z nich była lojalna wobec SED, ale lojalność ta wynikała również z izolacji i wywyższenia sportowców w stosunku do innych obszarów społeczeństwa.
© Germed/Jenapharm
Logo usług medycyny sportowej (SMD)
SMD miało dbać o zdrowie sportowców. Oprócz leczenia kontuzji, miało również optymalizować sprawność fizyczną, która miała być promowana przez tabletki.
Wewnętrznie, terminy takie jak "leki wspomagające" (UM) krążyły i były podawane sportowcom. UM były głównie sterydami anabolicznymi i innymi substancjami dopingującymi.
Doping był praktykowany w całym kraju i we wszystkich grupach wiekowych, tj. również w sektorze młodzieżowym, od końca lat 60-tych XX wieku, pod kierownictwem czołówki "Deutscher Turn- und Sportbund" (DTSB, Niemiecka Federacja Gimnastyki i Sportu) oraz SMD.
© MUZEUM ZIMNEJ WOJNY
Plastikowy kubek Coca Cola
z Igrzysk Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku
Coca Cola była serwowana na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku. Chociaż Coca Cola weszła na rynek radziecki dopiero w 1985 roku, marka Coca Cola była jednym z najważniejszych sponsorów Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego (MKOl) od 1928 roku. Ludność krajów bloku wschodniego do tego czasu znała tylko produkty Pepsi Cola, które zostały wprowadzone w Związku Radzieckim w 1975 roku.
Słynna radziecka osobistość już w latach 40. preferowała colę: Georgij Szukow, marszałek ZSRR w latach 1943-1947, spróbował Coca Coli podczas wizyty państwowej w USA.
Napój ten został jednak uznany za "imperialistyczny", więc nie mógł go pić publicznie. Na prośbę Żukowa, ówczesny prezydent USA Harry S. Truman poprosił firmę Coca Cola o wyprodukowanie bezbarwnej coli, aby Żukow i inni partyjni urzędnicy nie mogli być dłużej widziani pijący colę.
"Biała Cola" była rozlewana do butelek z przezroczystego szkła i zamykana białym wieczkiem z czerwoną gwiazdą.
© MUZEUM ZIMNEJ WOJNY
