Mikrofon MM-61, Sennheiser z 1962 r.

MM-61 wygląda jak górna część pióra wiecznego, zamiast stalówki posiada miniaturowe gniazdo koncentryczne do podłączenia kabla audio. Kabel ma długość ok. 95 cm i posiada wtyczkę jack 2 mm na drugim końcu do podłączenia do urządzenia nagrywającego lub nadajnika.

Noszony w kieszeni na piersi kurtki lub koszuli, mikrofon jest ledwo zauważalny. Kabel był prowadzony przez niewidoczny z zewnątrz otwór do urządzenia nagrywającego, które było noszone ukryte w innym miejscu na ciele.

Mikrofon ten był używany przez służby specjalne zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie.

© MUZEUM ZIMNEJ WOJNY

Sprawa agenta dotycząca nadzoru telefonicznego

"Uniwersalny system pamięci masowej" DDR MfS z końca lat 70. z krótką instrukcją obsługi. Walizka z materiałami do inwigilacji telefonicznej. Zawiera magnetofon kasetowy i kasety produkcji NRD oraz wtyczki telefoniczne zgodne ze standardami NRD i RFN do podłączenia do technologii telekomunikacyjnej.

© MUZEUM ZIMNEJ WOJNY

Miniaturowa kamera Minox B

Minox to miniaturowy aparat fotograficzny o formacie negatywu 8x11 mm. Został opracowany przez Waltera Zappa w Rydze i produkowany przez ryską firmę VEF (Valsts elektrotehniskā fabrika) od 1938 roku. Po II wojnie światowej Zapp i jego partner biznesowy założyli Minox GmbH w Wetzlar. Aparat nie był pierwotnie przeznaczony jako aparat szpiegowski, ale został wprowadzony do wszystkich tajnych służb ze względu na swoją poręczność. Był dostępny w normalnym handlu fotograficznym i był również używany przez wielu fotoamatorów.
Prezentowany aparat Minox B był produkowany od 1958 roku. Posiada on sprzężony selenowy miernik ekspozycji, dzięki czemu możliwe jest bardziej precyzyjne naświetlanie zdjęć.
Łańcuch pomiarowy z koralikami o długości 20, 24, 30, 40 i 60 centymetrów jest dostępny jako pomoc w ustawianiu odległości do fotografowania z bliska, np. fotografowania dokumentów.
Aparat jest pokazany z uchwytem statywowym Minox na statywie Minox. Za nim skórzany futerał z łańcuszkiem pomiarowym, lupa Minox do przeglądania filmów i slajd w specjalnej ramce na slajdy Minox.

© MUZEUM ZIMNEJ WOJNY

Zapach z puszki

Zapach ciała każdej osoby jest unikalny. Wschodnioniemieckie organy bezpieczeństwa używały takich środków do śledzenia i namierzania podejrzanych. Odbywało się to poprzez umieszczanie podejrzanych na krześle przygotowanym z żółtej tkaniny podczas przesłuchania. Zapach ciała podejrzanego był następnie wchłaniany przez tkaninę, a następnie utrwalany. Jeśli dana osoba później się ukryła, można było ją wyśledzić przy pomocy psa poszukiwawczego.

© MUZEUM ZIMNEJ WOJNY

Miniaturowa kamera Mikroma II

Mikroma to mały aparat z wizjerem na film 16 mm. Był produkowany przez firmę Meopta w Prerovie (wówczas w Czechosłowacji, obecnie w Czechach) od około 1949 roku. Mierzy 75×43×40 mm i waży 230 g

Można użyć filmu z perforacją po jednej lub obu stronach, co daje ekspozycje odpowiednio 10,5×14,7 lub 11,5×14,7 mm. Film należy umieścić w kasecie zasilającej. Może ona zawierać do 90 cm filmu, co wystarcza na 50 ekspozycji.

Mikroma II pojawiła się pod koniec lat pięćdziesiątych. Podobnie jak Minox, był dostępny w zwykłych sklepach fotograficznych.

Ze względu na swój kompaktowy rozmiar był popularny wśród agencji wywiadowczych.

© MUZEUM ZIMNEJ WOJNY