Blokvorming
SM-70
Zelf lancerend apparaat
De SM-70's werden van 1971 tot 1984 gebruikt aan de Duitse binnengrens (niet in Berlijn). In totaal werden er ongeveer 60.000 SM-70's geïnstalleerd langs 447 km. De DDR deed er alles aan om het bestaan van deze "moordmachines" geheim te houden.
De SM-70 is een antipersoneelmijn die wordt geactiveerd door middel van een struikeldraad. De afvuurtrechter bevat 80 stalen fragmenten van 4x4 mm die worden afgevuurd door een lading van 100 gram TNT-explosieven. De splinters hebben een bereik van 120 m en een zijdelingse verspreiding van 15 m. De mijn was dodelijk binnen een bereik van 10 m.
| Oorsprong: | GDR |
| Bedrijfstijd: | 1971-1984 |
| Explosieve kracht: | 110 gram TNT |
| Bereik: | 120 m spreiding 15m |
© KOUDE OORLOG MUSEUM
Schematische voorstelling van een SM-70
© Point Alpha Memorial
Michael Gartenschläger (1944-1976)
Het bestaan van de zelfvurende apparaten werd bekend door Michael Gartenschläger. Gartenschläger, een DDR-burger, werd in 1961 gearresteerd voor zijn deelname aan protesten tegen het SED-regime en veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf. In 1971 kocht de federale regering zijn vrijheid en werd hij gedeporteerd naar de Bondsrepubliek. Daarna werd hij betrokken als ontsnappingsagent en hielp 31 mensen de DDR te ontvluchten. Op 30 maart 1976 ontmantelde hij een SM-70 en verkocht deze, samen met zijn levensverhaal, aan het tijdschrift DER SPIEGEL. Toen Gartenschläger in de nacht van 1 mei 1976 opnieuw probeerde een zelfvurend apparaat te ontmantelen, werd hij al opgewacht door een speciale MfS-task force en doodgeschoten. Het verhaal van Gartenschläger veroorzaakte grote publieke beroering in de Bondsrepubliek en onder politieke druk liet het SED-regime de SM-70 in 1984 ontmantelen. Desondanks bleef de Duits-Binnengrens tot 1990 een dodelijke grens tussen Oost en West door het voortdurende gebruik van mijnen en gewapende grenswachten.
© Afbeelding WikiCommons
